Μέσα στα βράδια και τισ νύχτεσ τησ αβύσσου
Με συναντούσεσ μεσ το πλήθοσ στο μισοφώσ
Τα χέρια μου έσφιγγεσ και έφευγα μαζί σου
Εκεί στο πέρασ που ποτέ δε φτάνει ο όχλοσ
Θυμάμαι το άρωμα στο τέλοσ τησ φωνήσ σου
Και την ομίχλη από τον καπνό σου που μεθούσε
Μεσ το ημίφωσ με τα μάτια μου σκισμένα
Μόνο η σιωπή και η βροχή με οδηγούσε

Τώρα μαζί μου τριγυρνάσ σε άγνωστα μέρη
Στην κόρδοβα στο σαν χουάν στο πουέρτο ρίκο
Και δεν σου λείπω λεσ γιατί είμαι αστέρι
Που όλο την σκέψη σου φωτίζω και σου ανήκω

Έτσι όπωσ έφυγεσ μια μέρα δίχωσ λέξη
Μαύρο κρασί και καυστική στερνή ποτάσα
Και δεν ανέπνεα εσύ το είχεσ διαλέξει
Με τα φιλιά σου με έχεισ κλέψει την ανάσα
Όταν γυρίσεισ με τα λόγια τα μεγάλα
Απ' την ζωή δεν θα υπάρχω θα απέχω
Και όταν ανθρώπουσ συναντήσεισ που τουσ λείπω
Θα λεσ μην κλαίτε είναι εδώ εγώ τον έχω

Τώρα μαζί μου τριγυρνάσ σε άγνωστα μέρη
Στην κόρδοβα στο σαν χουάν στο πουέρτο ρίκο
Και δεν σου λείπω λεσ γιατί είμαι αστέρι
Που όλο την σκέψη σου φωτίζω και σου ανήκω

Τι με κουβάλησεσ χωρίσ μια παρουσία
Και μου το είπεσ να δεσμεύσεισ την καρδιά μου
Εγώ το μόνο που έχω είναι απουσία
Όσοι δεν άντεξαν ασ μείνουν μακριά μου