Είναι κάτι άνθρωποι μες στις συνοικίες
Που θαρρείς πως ζήσανε κρυφά
Χρόνια χωματόδρομοι και παλιές κουρτίνες
Κι ένας αγέρας δίπλα τους να λες πως δε φυσά

Προάστια φτωχά ξεχασμένα
Προάστια λαϊκά πικραμένα