Gdy kończy się szkolny rok
Gdy zeszyty rzucasz w kąt
Gdy woła Cię leśne echo byś przybył tam
Gdy w około już kwitną akację
A w głowie już szumią wakacje
A mama mówi śmiejąc się że teraz będziesz żył jak Smerf

Czy to możliwe żyć tak jak Smerf
Pośród drzew z ptakami budzić się rosę z konwalii pić co rano
Czy to możliwe żyć tak jak Smerf
I co dzień poziomki z krzaka jeść głowę mieć śmiechem obwiązaną

A tu miasto dusi się
Upał wprost roztapia je
I woła cię leśne echo że czeka wciąż
I biegniesz rano radośnie na stację
A w głowie szumią wakacje
A mama mówi śmiejąc się że teraz będzie żył tak jak Smerf

Więc to możliwe żyć tak jak Smerf
Pośród drzew z ptakami budzić się rosę z konwalii pić co rano
Więc to możliwe żyć tak jak Smerf
I co dzień poziomki z krzaka jeść głowę mieć niebem obwiązaną

Potem wracasz pełen sił
Wprost silniejszy niż Osiłek
Warto było przeżyć to
Warto tęsknić cały rok
Wiesz że w lasach czystych tak
Jest ukryty ten skarb

Więc to możliwe żyć tak jak Smerf
Pośród drzew z ptakami budzić się rosę z konwalii pić co rano
Więc to możliwe żyć tak jak Smerf
I co dzień poziomki z krzaka jeść głowę mieć śmiechem obwiązaną