Dumanlı dağların başında durdum,
Dumandan özümə bir
xeymə qurdum,
Keçdi xəyalımdan öz gözəl yurdum,
Dumanlar başımda duman göründü.
Xəzər Dənizi tək
eşqinlə coşdum,
Xülyalar içində sanki bihuşdum,
Vətən arzusu ilə nəğmələr qoşdum,
Tufanlar qarşımda dastana döndü.
Könüllər cəlb edən
bu xoş mənzərə,
Şövqümü
artırdı şerə qəzələ,
Çarpdıqca
vətənim, elim nəzərə,
Təbiət də mənə heyran göründü.
Deyirlər bülbülə çəmən yaxşıdır,
İnsan üçün laləzar
vətən yaxşıdır,
Vahid sorma
vətən nədən yaxşıdır,
Adı gəlcək könlüm xəndan göründü.