Kelimeler kifayetsiz
Bedenim İstanbul'da, ruhum vilayetsiz
Herkesin var hikâyesi, benimkiler biraz sessiz
Kesik görüntüler, silik isimler, bi'kaç resim
Atışlarım isabetsiz
Hırsım yok, "Hırs" dediğin egonun himayesi
Hedefe giden yollar bırakır iradesiz
Alınan kararların acımasızdır iadesi

Şıksınız da yalanlarınız kıyafetsiz (kıyafetsiz)
Hiçbir dostluk kalmaz ihanetsiz
Herkes dünyasının merkezi de
İçlerinden doğruların geçmediği noktalardan ibaretiz
Arada gülmek yaşamın ironik kinayesi
Bunu bilenlerin kolay değişmez ifadesi
Bugün değilse yarın denk geliriz bi' daha kesin
İnsan hak ettiğini yaşar, faydası yok şikayetin

Kalan her günden
Bir borcun var bana dünya
Ama ben üşümem
Essin üstüme buz gibi rüzgâr

Derinlerde yürürken
En kalabalık düşlerim ücra
Ama ben düşmem
Zafer gibi geliyo'ken hüsran

Beş dak'ka yetti, mutluluğu ucundan tattık
Sonra doldu vademiz de usulca kalktık
Kusurlar var, kusulur ruhum buzuldan farksız
Affederim kendim için suçundan bağımsız
Yalnızım bu kalabalıkta, ne garip bi' yerdeyim
Negatif enerjin yük, mekanik sinerji
Bir an yok olsam hiçliğimde terapim biterdi
Yürürdüm sonsuza, kalmazdı en hafif bi' derdim

Mahcubiyet için bile fazla kirliyiz
Doydum nasihatlara, sakla kendine varsa bildiğin
Ve iyi olur giderken bir de yanına alsan kibrini
Yükseliyor kafam olmak istemediğimden asabi biri
Sen güldüğüme bakma, indica'cıyım
Göğsümde yumuşatıp karşılarım dimdik acıyı
Bilirsin, filtresiz bir dünya çirkin aşırı
Ne kadar temizlensek o kadar kirli kalırız

Kalan her günden
Bir borcun var bana dünya
Ama ben üşümem
Essin üstüme buz gibi rüzgâr

Derinlerde yürürken
En kalabalık düşlerim ücra
Ama ben düşmem
Zafer gibi geliyo'ken hüsran