Ciągle biegnę by dogonić koniec mój
Uciekanie stale sprawia mi ten ból
Boję się tych ludzi lecz się chowam w tłum
By tu nie spostrzegli gdy zawiąże sznur
Wokół szyi mej zaciska się co dnia
Zastanawiam się czy śmierć mi wzbudza strach
To co w głowie mej jest metafora dna
Trzymaj się z daleka jeśli nie chcesz w nią wpaść

Co wydarzy się? Znów przeglądam album ran
Pod rozprawę że w samotności krwawię ja
Mamo wybacz że ubrudziłam podłogę
Lecz zapomnisz o tym gdy pomogę sobie
Odejmuje wam tu czasu a sobie emocji

Czasu a sobie emocji