Μπορεί μια λέαινα να μοιάσει σ’ ένα ελάφι
και τα φτερά του ένα πουλί να τ’ αρνηθεί
Μπορεί ένα ψάρι στο νερό να δεις ν’ αστράφτει
να πέφτει ένα άστρο στη φωτιά του να καεί

Από τα βέλη σου κανένας δε γλιτώνει
Έρωτα εσύ, πιο δυνατέ κι απ’ τη ζωή
κι όταν το τόξο σου ένα όνειρο πληγώνει
μονάχα εσύ ξέρεις το πώς θα γιατρευτεί

Χωρίς ασπίδα και σπαθί ήρθα μπροστά σου
λιοντάρι ήμερο στα πόδια σου ακουμπώ
Πιο δυνατή κι από ασπίδα η αγκαλιά σου
πιο κοφτερό κι από σπαθί το σ’ αγαπώ

Από τα βέλη σου κανένας δε γλιτώνει
Έρωτα εσύ, πιο δυνατέ κι απ’ τη ζωή
κι όταν το τόξο σου ένα όνειρο πληγώνει
μονάχα εσύ ξέρεις το πώς θα γιατρευτεί

Από τα βέλη σου κανένας δε γλιτώνει
Έρωτα εσύ, πιο δυνατέ κι απ’ τη ζωή
κι όταν το τόξο σου ένα όνειρο πληγώνει
μονάχα εσύ ξέρεις το πώς θα γιατρευτεί