Utan, utan, ettiğinden utan
Gerçeği yalana kattığından utan
Utan
Kırdığın gönüldür parçasından utan, utan

(Utan, utan)
(Utan, dostum, utan)
(Utan, utan)
(Utan, dostum, utan)

Verdiğin sözlerden
Gelecek günlerden
Bekleyen ümitlerden
Hasretlerden utan

Gönlümün hüznünden
Yaş dökülen gözden
Aldığın her nefesten
İnsanlıktan utan

(Yalan, yalan)
(Yalan, dostum, yalan)
(Hasret, nefret inan şimdi)
Senden bana kalan

Yaşamak bir oyun değildir, dostum
Ağlamak, sevmek var, sevilmemek var
Bu dünya kimsenin değildir, dostum
En mutlu anında, of
Yok olmak da var

(Utan, utan)
(Utan, dostum, utan)
(Utan, utan)
İsyanımdan utan

Hiçbir şey vermeden
Avuç açan elden
Sevgisiz gönüllerden
Bencillikten utan

Ettiklerin sana
Kâr kalacak sanma
Ah alarak yarattığın
Fırsatlardan utan

(Yalan, yalan)
(Yalan her şey, yalan)
(Hasret, nefret inan şimdi)
Senden bana kalan

(Utan, utan) utan
İnsanlıktan utan
(Utan, utan) utan
İsyanımdan utan

(Yalan, yalan) yalan
(Yalan her şey, yalan)
(Hasret, nefret inan şimdi)
Senden bana kalan