Αλλιώς το φανταζόμουνα
Μα ήτανε αλλιώς
Καρδιά μου πάντα ήσουνα
Μεγάλος μου εχθρός

Τα λάθη μου τα στήριζες
Τα πάθη υποστήριζες
Και είπες ότι άξιζε να ονειρευτώ, να ονειρευτώ

Γρήγορα ξημέρωσε τ’ όνειρό μου τέλειωσε
Μου ‘γινες συνήθεια
Στη μοναξιά μου να ξυπνώ

Γρήγορα ξημέρωσε και το φως φανέρωσε
Είναι η μόνη αλήθεια μου
Πως πια δεν είσαι εδώ
Μα σ’ αγαπώ

Ο Χρόνος να με γιάτρευε
Περίμενα καιρό
Από τους φίλους έκρυβα
Ακόμα πως πονώ

Τους είπα πως σε ξέχασα
Το χρόνο μου πως έχασα
Μα δυστυχώς δεν έπαψα να σ’ αγαπώ, να σ’ αγαπώ