Κοίτα κοίτα ο κοκορήσ μασ το καμάρι τησ αυλήσ μασ
Κορωνάτοσ σπιρουνάτοσ κορδωμένοσ και τριζάτοσ
Με το κόκκινο λειρί του την ουρά τη φουντωτή του
Μοιάζει κι κι ρι κι κι ταγματάρχησ με στολή

Πώσ πετάγεται στη μάντρα με το μάτι του σα χάντρα
Και κοιτάει ψηλά και κάτου και τινάζει τα φτερά του

Και λαλεί σα να σαλπίζει το λαιμό του λεσ ξεσκίζει

Φοβερίζει κι κι ρι φοβερίζει όλη τη γη

Μ' αν εκεί σαλέψει κάτι χούι ώσπου να κλείσει μάτι
Μια στριγλιά σκουίλα μπήγει και πηδάει κι όπου φύγει

Σαν κουρέλι παραδέρνει που ένα φύσημα το παίρνει
Τι κακό κα κα κα κι να τρυπώσει να χαθεί