Τησ αγάπησ αίματα με πορφύρωσαν
Και χαρέσ ανείδωτεσ με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μεσ στη νοτιά των ανθρώπων
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδεσ τρικάταρτεσ και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια τησ μεσ στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο