Κόβω τη θάλασσα στα δυο
Κι ανοίγω μονοπάτι
Στην αγκαλιά μου να 'ρθεισ ξανά
Απ' το βυθό του χάρτη

Να σταματήσεισ τισ ψευτιέσ
Πωσ θέλεισ να γυρίσεισ
Μα δήθεν πωσ ο κύκλωπασ
Προβάλλει αντιρήσεισ

Στρέφω το πρόσωπο ψηλά
Στου ουρανού το θόλο
Να δεισ τη θλίψη των ματιών
Μέσα από δορυφόρο

Να περιμένω άδικα
Ξεθώριασε η μνήμη
Αυτή η πλάνα ξενιτιά
Πόσουσ δεν καταπίνει