Πάει ο καιρόσ πάει ο καιρόσ
Που ήταν ο κόσμοσ δροσερόσ
Και κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή
Για να ποτίσει όλη τη γη

Ήρθανε νύχτεσ και βροχέσ
Και χειμωνιάσαν οι ψυχέσ
Και στο βαθύ το σκοτάδι έχει σταθεί
Ένα παιδί να ζεσταθεί

Τώρα το δάκρυ κυλάει στο χώμα
Και πέρα απ' το βοριά
Ένα καράβι ρωτάει ακόμα
Πού θα βρει στεριά