Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
Σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
Kάθ' απομεσήμερο στο κρυφό μασ στέκι
Πίσω απ' το μαγέρικο του δεληβοριά

Όλα μοιάζαν ουρανόσ
Και ψωμί σπιτίσιο
Όλα μοιάζαν ουρανόσ
Και γλυκό γλυκό ψωμί

Γνώριζεσ τα βήματα ξέκρινα τουσ ήχουσ
Και μπογιέσ 'τοιμάζαμε με σβηστή φωνή
Τισ βραδυέσ συνθήματα γράφαμε στουσ τοίχουσ
Πέφταμε και κράζαμε "κάτω οι γερμανοί"

Κι όλα ήταν ουρανόσ
Και ψωμί σπιτίσιο
Κι όλα ήταν ουρανόσ
Και γλυκό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωμά σου μάτια
Που 'γιωμαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή
Κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
Κάποιο σαββατόβραδο στην καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνόσ
Πελαγίσια αρμύρα
Κι όλα γίναν κεραυνόσ
Και πικρό πικρό ψωμί

Σου 'δινα τα χρώματα μου 'δινεσ τουσ τόνουσ
Και φωτιέσ ανάβαμε με σβηστή φωνή
Κάθε απομεσήμερο τρέχαμε στουσ δρόμουσ
Τρέχαμε και γράφαμε "έξω οι γερμανοί"