Έφυγεσ απάνω στο θυμό σου
Κι ήταν η φυγή σου θάνατόσ σου
Γιατί ο χρόνοσ είναι δικαστήσ
Είχεσ το θάρροσ να μ' αφήσεισ
Χωρίσ και να με χαιρετίσεισ
Και τώρα συλλογίσου
Μεσ στην καταστροφή σου
Το χέρι μου ζητάσ για να πιαστείσ

Μετάνιωσεσ αλλά σ' έχω ξεχάσει
Κι ο πόνοσ μου κι αυτόσ έχει περάσει
Η πονεμένη μου καρδιά
Βρήκε αλλού παρηγοριά
Κι αν μετάνιωσεσ το τρένο τό 'χεισ χάσει

Νόμιζεσ πωσ θα σε περιμένω
Να με βρεισ γυρνώντασ νικημένο
Και πωσ θα σου ανοίξω για να μπεισ
Μα το φαρμάκι σου που πήρα
Μου έδωσε δύναμη και πείρα
Και ούτε θα σ' ανοίξω
Και ούτε θα σ' αγγίξω
Και δεν ακούω ό,τι κι αν μου πεισ

Μετάνιωσεσ αλλά σ' έχω ξεχάσει
Κι ο πόνοσ μου κι αυτόσ έχει περάσει
Η πονεμένη μου καρδιά
Βρήκε αλλού παρηγοριά
Κι αν μετάνιωσεσ το τρένο τό 'χεισ χάσει