Στα κάτω τα πετράλωνα
Αργούσεσ και σε μάλωνα
Αλλά σε συγχωρούσα
Σ' άνοιγα πόρτα εγώ κι αγκαλιά
Κι όλα τα ξέχναγα μεσ στα φιλιά
Μα εκμεταλλευόσουνα
Το ότι σ' αγαπούσα

Και στο 'λεγα χρηστάκη μου
Να μην το παρακάνεισ
Γιατί με θέλει κι ο θωμάσ
Και μ' αγαπάει κι ο γιάννησ

Να βάλεισ το σακάκι σου
Να πάρεισ το σοκάκι σου
Να τρέξεισ για τισ μπούλεσ
Και οι κουβέντεσ σου και τα λιμά
Κάνουνε μόνο για το σινεμά
Και τ' αντρικά σου δάκρυα
Για τισ μαθητριούλεσ

Και στο 'λεγα χρηστάκη μου
Να μην το παρακάνεισ
Γιατί με θέλει κι ο θωμάσ
Και μ' αγαπάει κι ο γιάννησ

Στα κάτω τα πετράλωνα
Τα σφάλματά σου μπάλωνα
Και σκέπαζα πολλά σου
Μύριζεσ ούζο τα βράδια συχνά
Τον κουρασμένο μου έκανεσ πια
Και άγνωστα τηλέφωνα
Έβρισκα στα χαρτιά σου

Και στο 'λεγα χρηστάκη μου
Να μην το παρακάνεισ
Γιατί με θέλει κι ο θωμάσ
Και μ' αγαπάει κι ο γιάννησ