วันที่เราเคยมองดูดาว คืนที่เรามองดูดวงจันทร์
หัวใจมันบอกรักแค่เพียงเธอ ลมหนาวมาพาเราอิงกาย
ลมหายใจเรามีเพียงกัน ฉันมีเธอใกล้ชิดไม่เคยห่าง

เมื่อวันนั้นกลายเป็นเพียงภาพวันวาน สองเราจำจากไกล
แค่ได้เห็นดวงดาวทอแสงรำไร เหงาเกินทน
ขื่นและขมมองจันทร์บนฟ้าคราใด เห็นเพียงเงาภาพเธอ
หลับตาลงทีไรใจเพ้อพลันมีน้ำตา
ให้มันย้ำซ้ำซ้ำในใจ ว่าคิดถึงเธอเหลือเกิน

วันนี้มองดูดาวเดียวดาย คืนนี้ไม่มีเธอเคียงกาย
เหงาทีไรปวดร้าวเกินจะเอ่ย
ลมหนาวเยือนเตือนความอาลัย ลมหายใจเหลือเพียงลำพัง
หวังมีเธออีกครั้งในอ้อมกอด

เมื่อวันนั้นกลายเป็นเพียงภาพวันวาน สองเราจำจากไกล
แค่ได้เห็นดวงดาวทอแสงรำไร เหงาเกินทน
ขื่นและขมมองจันทร์บนฟ้าคราใด เห็นเพียงเงาภาพเธอ
หลับตาลงทีไรใจเพ้อพลันมีน้ำตา

ให้มันย้ำซ้ำซ้ำในใจ ว่าคิดถึงเธอเหลือเกิน
อยากบอกให้เธอได้ฟังสักครั้ง อยากบอกดังดังให้เธอได้ยิน
จะกี่พันคืนที่ลา น้ำตายังไหลร่วงริน
หวังมีเธอมาคลายเดียวดาย นับคืนวันรอคอยเธอมา
ให้มันย้ำซ้ำซ้ำในใจ ว่าคิดถึงเธอเหลือเกิน