Εψέσ λιανοψιχάλιζε κι εγώ παρατραγούδουν
Την παίρνει αγέρασ τη λαλιά
Σ' δρακοσπηλιά την πάγει
Τα ξύπνησε τα εννιά χωριά τα δώδεκα καστέλια
Ξύπνησε και το δράκοντα όπου γλυκά κοιμούντο
Ποιοσ είν' αυτόσ ποιοσ είναι κειόσ
Που τραγουδεί τη νύχτα
Και δε φοβάται δράκοντα
Και δεν τρομάζει λιόντα
Για ψεύτησ εν' για κλέφτησ εν'
Για είναι πολλά μαργιόλοσ
Για μαύρα μάτια φίλησε και πάει καμαρωμένοσ