ਤਪਤੇ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਮੈਂ ਸਬਕੇ ਸਰ ਪੇ ਆੰਚਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਉਸਨੇ ਜ਼ੁਲਫੇ ਖੋਲ ਦੀ ਔਰ ਮਸਲਾ ਹਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਉਸਨੇ ਬਾਤੋਂ ਬਾਤੋਂ ਮੀਨ ਮੁਝਸੇ ਕਹਾ ਪਾਗਲ ਹੋ ਕ੍ਯਾ
ਔਰ ਫਿਰ ਦੁਨਿਯਾ ਨੇ ਦੇਖਾ ਕੇ ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ

ਦੀਦ ਤੇਰੀ ਸੀ ਸਾਹ ਵਰਗੀ
ਪੀਰਾਂ ਦੀ ਖਾਸ ਦੁਆ ਵਰਗੀ
ਦੀਦ ਤੇਰੀ ਸੀ ਸਾਹ ਵਰਗੀ
ਪੀਰਾਂ ਦੀ ਖਾਸ ਦੁਆ ਵਰਗੀ
ਜੰਨਤ ਨੂ ਜਾਂਦੀ ਰਾਹ ਵਰਗੀ
ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਹਾਏ ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਸਾਰਾ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਤੇਰੇ
ਫੋਨ ਨੂ ਉਡੀਕਣਾ
ਫੇਰ ਤੇਰਾ ਛੱਤ ਉੱਤੇ
ਆਉਣ ਨੂ ਉਡੀਕਣਾ
ਤੈਨੂ ਵੇਖੇ ਬਿਨ ਸਾਥੋਂ
ਮੁਡੇਯਾ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ
ਮੂਡ’ਦੇ ਵੀ ਕਿੱਦਾਂ ਸਾਥੋਂ
ਤੁਰਿਆ ਨੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ
Sad ਜਿਹੀ ਸ਼ਾਯਾਰੀ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਇਰਸ਼ਾਦ ਕਾਮਿਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਹਾਏ ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਜਿਹਨੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਨਾ ਕਿੱਤਾ
ਰਹਿਮ ਵਾਲੀ ਕੁਡੀਏ
ਲੋਕਾਂ ਨੂ ਕੀ ਦਸਾਂ ਕੇ ਤੂ
ਵਹਿਮ ਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਏ
ਮੁਖੜਾ ਘੁਮਾ ਕੇ ਜਦੋਂ
ਗਯੀ ਸੇ ਬੇਜ਼ਾਰ ਚੋਂ
ਸ਼ਾਯਾਰੀ ਦਾ ਦੇਕੇ ਤੋਹਫਾ
ਹੈਪੀ ਨੂ ਪ੍ਯਾਰ ਚੋਂ
ਤੇਰੇ ਸਮਝ ਨਾ ਆਏ ਨੀ
ਅੱਸੀ ਤੇਰੇ ਕਾਬਿਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਹਾਏ ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕਿੰਨੇ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਦ ਤੇਰੇ ਲਯੀ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਸੀ