Η πόλη νυσταγμένη κι ήσυχη
Και κάποιοσ τρέχει να ξεφύγει απ' τη σκιά του
Mα νιώθω την ψυχή ανήσυχη
Και χάνομαι μεσ στο σκοτάδι τησ ασφάλτου
Κι όλο θα πω πωσ θα φύγω να ξεφύγω
Απ' τησ νύχτασ τον κλοιό από του πάθουσ σου το μακελειό

Μα όπωσ πάντα μένω
Σαν μια παλιά φωτογραφία
Εδώ και περιμένω
Να μπεισ μεσ στη δική μου τη φιλοσοφία
Μα όπωσ πάντα μένω
Σαν μια παλιά φωτογραφία
Σαν σώμα υποταγμένο
Να φυλακίζομαι στο πάθοσ σου
Στο πάθοσ σου
Σοφία

Τα όνειρα γερνούν παράλυτα
Περιπλανιέμαι σε μια άδεια παραλία
Και μέσα μου πολλά και άλυτα
Προβλήματα και μια κρυφή μελαγχολία
Κι όλο θα πω πωσ θα φύγω να ξεφύγω
Απ' τησ νύχτασ τον κλοιό από του πάθουσ σου το μακελειό

Μα όπωσ πάντα μένω
Σαν μια παλιά φωτογραφία
Σαν σώμα υποταγμένο
Να φυλακίζομαι στο πάθοσ σου
Στο πάθοσ σου
Στην τρέλα σου
Σοφία