Μεθυσμένα δειλινά
Κι η αγάπη σου φευγάτη
Ραγισμένη η καρδιά
Ταξιδεύει δίχωσ χάρτη

Μεθυσμένα δειλινά
Κόκκινη φωτιά ο ήλιοσ
Καλοκαίριασε ξανά
Κι ούτε αγάπη ούτε φίλοσ

Είναι πράγμα βαρύ
Μόνοσ μεσ στη ζωή όποιοσ μένει
Όπωσ κάθε γιατί
Όπωσ κάθε πληγή ανοιγμένη

Μεθυσμένα δειλινά
Τριγυρνώ σαν το αηδόνι
Ξέρω δε θα ρθεισ ξανά
Και η νύχτα με κυκλώνει

Μεθυσμένα δειλινά
Και τα χνάρια σου στην άμμο
Που το κύμα απαλά
Μου τα σβήνει και σε χάνω