Κάποτε ήσουν το χαμόγελο του κόσμου
Στα κουρασμένα μου τα μάτια ήσουν το φωσ μου
Στισ κρύεσ νύχτεσ μου χαρούμενη καμπάνα
Κάποτε ήμουνα παιδί κι ήσουνα μάνα τώρα σιωπή

Κάποτε μου 'λεγεσ η νύχτα με τρομάζει
Κι εγώ σου έδειχνα τον ήλιο να χαράζει
Κι όλεσ οι λύπεσ κι οι χαρέσ ήταν δικέσ μασ
Δε θα χωρίσουμε φωνάζαμε ποτέ μασ τώρα σιωπή

Τώρα σιωπή κι ένα ατέλειωτο σκοτάδι
Τώρα χαλάσματα και λάθη μόνο λάθη
Είναι γεμάτη η ζωή μασ από λάθη και στεναγμό
Τώρα σιωπή και εκεί που σπέρναμε ελπίδεσ
Τώρα θερίζουμε μονάχα καταιγίδεσ
Μα μένει κάτι που ακόμα δεν το είδεσ πωσ σ' αγαπώ

Κάποτε ήσουν το χαμόγελο του κόσμου
Στα κουρασμένα μου τα μάτια ήσουν το φωσ μου
Στισ κρύεσ νύχτεσ μου χαρούμενη καμπάνα
Κάποτε ήμουνα παιδί κι ήσουνα μάνα τώρα σιωπή

Τώρα σιωπή κι ένα ατέλειωτο σκοτάδι
Τώρα χαλάσματα και λάθη μόνο λάθη
Είναι γεμάτη η ζωή μασ από λάθη και στεναγμό
Τώρα σιωπή και εκεί που σπέρναμε ελπίδεσ
Τώρα θερίζουμε μονάχα καταιγίδεσ
Μα μένει κάτι που ακόμα δεν το είδεσ πωσ σ' αγαπώ