Του άντρα το ζεϊμπέκικο είναι αϊτού φτερούγισμα
Και δυο σταγόνεσ αίμα
Που πέφτει απ' τα βλέφαρα
Στο πάτωμα του κόσμου

Η γη γυρίζει ανάποδα κι ο ήλιοσ βασιλεύει
Του άντρα το ζεϊμπέκικο
Είναι θε μου ρεμπέτικο
Τ' ακούει και θεριεύει

Του άντρα το ζεϊμπέκικο είναι θυμού το ξέσπασμα
Και μαύρη καταιγίδα
Παρηγοριά και σκέπασμα
Στου έρωτα τα λάθη

Το φωσ το σαββατιάτικο στην πλήξη στην ανία
Του άντρα το ζεϊμπέκικο
Είναι τσιγάρο σέρτικο
Και θεία κοινωνία

Του άντρα το ζεϊμπέκικο είναι τ' αγγέλου πέταγμα
Και μαύρο κομπολόι
Που σπάει μεσ τα χέρια του
Και πέφτει και σκορπάει

Είναι γλυκό παράπονο γλυκό σαν πετιμέζι
Του άντρα το ζεϊμπέκικο
Είναι τραγούδι κλέφτικο
Στου πόνου το τραπέζι