Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
Τη λάμπα κρατώ ψηλά
Να δούνε τησ γησ οι θλιμμένοι
Να 'ρθούνε να βρουν συντροφιά

Να βρούνε στρωμένο τραπέζι
Σταμνί για να πιει ο καημόσ
Κι ανάμεσά μασ θα στέκει
Ο πόνοσ του κόσμου αδερφόσ

Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν
Σκαμνί για να κάτσει ο τυφλόσ
Κι εκεί καθώσ θα μιλάμε
Θα 'ρθει συντροφιά κι ο χριστόσ