Εγώ ποτέ μου δεν γελώ
ποτέ μου εγώ δεν κλαίω
έχω μιαν άκρη και κοιτώ
ίσα που αναπνέω

Συνέπεσε να γεννηθώ
κι αν πρόκειται να ζήσω
δεν θέλω άνθρωπο να δω
ούτε και να γνωρίσω

Τα λόγια που μ΄ αναλογούν
τα λόγια που μου πρέπουν
θα' θελα όταν ακουστούν
μάτια να μην τα βλέπουν

Θα' θελα μόνος μου να ζω
χωρίς Θεό και φίλο
στα χείλη σου ν' απαρνηθώ
το δαγκωμένο μήλο

Έχω αγιάτρευτη πληγή
και περπατώ μαζί της
πάντα μαζί μα μοναχή
λέει τη προσευχή της

Συνέπεσε να γεννηθώ
κι αφού πρέπει να ζήσω
δε θέλω άνθρωπο να δω
ούτε και ν΄ αγαπήσω