(Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi)
(Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi)

Dost dediğim adama küreğimi verdim
Arzumu verdim dileğimi verdim
Bir kızı sevdim yüreğimi verdim
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi

Dert çektim men lap az yaşımdan
O kadar belalar ötdü başımdan
Ağlım o kızı sildi yaddaşımdan
Yüreğim silmedi, silmedi, silmedi
Yüreğim silmedi, silmedi, silmedi
Yüreğim silmedi, silmedi, silmedi
Yüreğim silmedi, silmedi, silmedi

Adıva yaşayasan layık hayatda
Canana olasan sadık hayatda
Her kim ki, oldu aşık hayatda
Bir ömür sürmedi, sürmedi, sürmedi
Bir ömür sürmedi, sürmedi, sürmedi
Bir ömür sürmedi, sürmedi, sürmedi
Bir ömür sürmedi, sürmedi, sürmedi

Var dövletimi yeyen dostlarım
Guya ki, meni çok isteyen dostlarım
Senin üçün ölürem diyen dostlarım
Heç biri ölmedi, ölmedi, ölmedi
Heç biri ölmedi, ölmedi, ölmedi
Heç biri ölmedi, ölmedi, ölmedi
Heç biri ölmedi, ölmedi, ölmedi

Her bir derdine geldiğim insan
Hem ağladığım hem güldüğüm insan
Sofrada çöreğimi böldüğüm insan
Derdimi bölmedi, bölmedi, bölmedi
Derdimi bölmedi, bölmedi, bölmedi
Derdimi bölmedi, bölmedi, bölmedi
Derdimi bölmedi, bölmedi, bölmedi

Herden ağlım bakmır sözüme
Yalnış emelleri katmam düzüme
Bu kara talehim bir defa üzüme
Ah niye gülmedi, gülmedi, gülmedi
Ah niye gülmedi, gülmedi, gülmedi
Ah niye gülmedi, gülmedi, gülmedi
Ah niye gülmedi, gülmedi, gülmedi

Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi
Kadrimi bilmedi, bilmedi, bilmedi