Μπαλόνια φουσκωμένα και πολύχρωμα
Τα λόγια που μου λεσ και περισσεύουν
Ο ερωτάσ μασ μοιάζει μ' απολίθωμα
Με λόγια δεν κρατιέται μασ τον κλέβουν

Μην είσαι ψεύτρα τισ ευθύνεσ σου να βρεισ
Μην απαγκιάζεισ στη δικιά μου αδυναμία
Εσύ φτερούγαγεσ με χίλιουσ δεκατρείσ
Όμωσ για μένα πάντα ήσουνα η ίδια

Τα χείλη σου βαμμένα κατακκόκινα
Τα λόγια σου πιο μαύρα απ' το μαύρο
Το ψέμα σου γουλιά γουλιά κι αν το πίνα
Δεν έψαξα αγάπη άλλη να' βρω

Μην είσαι ψεύτρα τισ ευθύνεσ σου να βρεισ
Μην απαγκιάζεισ στη δικιά μου αδυναμία
Εσύ φτερούγαγεσ με χίλιουσ δεκατρείσ
Όμωσ για μένα πάντα ήσουνα η ίδια