Μου μιλάσ για φεγγάρια
Για του κόσμου τα πλάτια
Και δε βλέπεισ δυο μάτια
Κουρασμένα που κλείνουν
Μου μιλάσ για ταξίδια
Και για άγνωστεσ στράτεσ
Μα οι δικέσ μου οι πλάτεσ
Πρέπει ακόμα να δίνουν

Δεν έχω καιρό δε μου μένει καιρόσ
Για όλα αυτά που μου λεσ
Αν έχεισ καιρό αν σου μένει καιρόσ
Κάτσε για μένα να κλαισ

Μου μιλάσ για παλάτια
Που φωτούν σαν αστέρια
Και δε βλέπεισ δυο χέρια
Κουρασμένα που τρέμουν
Για ψηλά σκαλοπάτια
Μου 'χεισ πει τόσα λόγια
Μα τα δυο μου τα πόδια
Δε μπορούν ν ανεβαίνουν

Δεν έχω καιρό δε μου μένει καιρόσ
Για όλα αυτά που μου λεσ
Αν έχεισ καιρό αν σου μένει καιρόσ
Κάτσε για μένα να κλαισ