Με προσπέρασε το λεωφορείο
Πάλι απόμεινα μόνη στο κρύο
Τι κι αν πρόσμενα τόσο στη στάση
Με έχεισ πάντα κι εσύ προσπεράσει
Έτσι είναι η τύχη γραμμένη
Η πασιέντζα ετούτη δε βγαίνει

Πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο
Πίσω απ' το τζάμι ετούτο δακρύζω
Νιώσε επί τέλουσ πόσο σε θέλω
Και σε περιμένω ναι σε περιμένω
Πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο
Πόσο κουράστηκα λάθοσ να ελπίζω
Δεσ με για λίγο μόνη πωσ μένω
Και σε περιμένω ναι σε περιμένω

Αχ να το 'ξερεσ πόσο πονάω
Κοίταξέ με κρυφά σ' αγαπάω
Μα δεν μπήκεσ ποτέ στο γραφείο
Τόσα χρόνια εφτάμισυ δύο
Έτσι είναι η τύχη γραμμένη
Η πασιέντζα ετούτη δεν βγαίνει

Πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο
Πίσω απ' το τζάμι ετούτο δακρύζω
Νιώσε επί τέλουσ πόσο σε θέλω
Και σε περιμένω ναι σε περιμένω
Πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο
Πόσο κουράστηκα λάθοσ να ελπίζω
Δεσ με για λίγο μόνη πωσ μένω
Και σε περιμένω ναι σε περιμένω