Oh burung pungguk malang nasibmu
Rupamu buruk tak siapa yang mahu
Bila malam telah tiba
Di langit bulan bercahaya
Kau berbunyi berhiba hiba
Merindukan bulan purnama

Sungguh suaramu menawan hati
Kedengaran di pohon kayu
Bagaikan bintang dikasihi

Tetapi wahai pungguk
Kau tak diacuhkan
Walaupun kau merajuk meratapi diri
Bulan hanya bagai mengatakan
Oh oh oh kasihan

Ha malangnya nasibmu
Wahai burung pungguk
Tidak seperti burung nuri
Di dalam sangkar
Dikasihi lelaki dan perempuan
Untuk menghibur hati yang rawan

Dikasihi lelaki dan perempuan
Untuk menghibur hati yang rawan
Oh burung pungguk malang nasibmu
Rupamu buruk tak ada yang mahu