Lato lato

Nie było go na jeziorach
Daleko ani blisko
Nie było go wieczorem
W spojrzeniach i w ognisku

Przesiedziało pod łopianem
Otulone w dziką miętę
Od tygodni zapomniane
Deszczem przemoknięte
Lato lato

Nie było go w ptaków mowie
Na brzegu i na niebie
Nie było go w sitowiu
Zielonym jak twój grzebień

Przesiedziało pod grzybami
I uległe białym deszczom
Bez żadnego pożegnania
Po cichu odeszło
Lato lato

Przesiedziało pod grzybami
I uległe białym deszczom
Bez żadnego pożegnania
Po cichu odeszło
Lato lato

Lato lato
Lato lato