ตื่นตอนเช้าแวบเดียวก็กลายเป็นสาย
บ่ายอีกนิดไม่นานพระอาทิตย์ก็หายกลาย
เป็นค่ำ

วันผ่านแล้วเข้าเดือนฤดูก็พ้น
จากหน้าฝนเป็นหนาวแล้วก็เข้าร้อนใหม่
เป็นประจำ

วันเวลาผ่านพ้นไม่เคยรอใคร
ปฏิทินฉีกแล้วก็หมดความหมาย

ให้เราทำไวไว
ทุ่มเทไม่ยั้งให้สุดกำลังใจ
ไม่ยอมย่อท้อไม่ว่าพบอะไร
จะยากเท่าไร
เราก็ต้องไปให้ถึง

ให้เราทำไวไว
ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นยังไง
โอกาสมาถึงแล้วอย่าทิ้งมันไป
ต้องคว้าให้ได้
ใครจะรู้วันไหนจะเป็นวันของเราสักที

จำได้ไหมเรื่องราวที่ผ่านมานั้น
เธอกับฉันยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่
ที่เกิดขึ้นมาไม่นาน

ความมุ่งหมายที่เธอเคยเฝ้าใฝ่ฝัน
กี่อันแล้วที่ยังเป็นแค่ความฝันอยู่
คือพยาน

วันเวลาผ่านพ้นไม่เคยรอใคร
ปฏิทินฉีกแล้วก็หมดความหมาย

ให้เราทำไวไว
ทุ่มเทไม่ยั้งให้สุดกำลังใจ
ไม่ยอมย่อท้อไม่ว่าพบอะไร
จะยากเท่าไร
เราก็ต้องไปให้ถึง

ให้เราทำไวไว
ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นยังไง
โอกาสมาถึงแล้วอย่าทิ้งมันไป
ต้องคว้าให้ได้
ใครจะรู้วันไหนจะเป็นวันของเราสักที

วันเวลาผ่านพ้นไม่เคยรอใคร
ทุกนาทีมีค่ามากเธอรู้ไหม
หากว่ามันหมดแล้วย้อนกลับไม่ได้
ปฏิทินฉีกแล้วก็หมดความหมาย

ให้เราทำไวไว
ทุ่มเทไม่ยั้งให้สุดกำลังใจ
ไม่ยอมย่อท้อไม่ว่าพบอะไร
จะยากเท่าไร
เราก็ต้องไปให้ถึง

ให้เราทำไวไว
ไม่มีใครรู้ว่าจะเป็นยังไง
โอกาสมาถึงแล้วอย่าทิ้งมันไป
ต้องคว้าให้ได้
ใครจะรู้วันไหนจะเป็นวันของเราสักที

ทำไวไว
สุดกำลังใจ
ทำไวไว
สุดกำลังใจ

ทำไวไว
สุดกำลังใจ
ทำไวไว
สุดกำลังใจ

ทำไวไว