Tylu rzeczy już nie ma są nowe
Topnieją śniegi za moment projekt zostanie pod lodem
Te zimy wrócą za rok jeśli to włączysz w przyszłym
Chyba tak jest nic się nie kończy nigdy

Każdej zimy wywołuję duchy
Próbuję wrócić tam i przywrócić świat który tu był
Szukam jak zguby ludzi których nie ma tu dziś
Jest tylko zima która przypomina postaci kontury

Tamte dni to błyski z odległości świetlnych lat
Ale w to kim jesteśmy mają wieczny wkład
Efekt motyla nie wiem gdzie jest przyczyna
Ale nie odcinam się i nie chcę zapominać

Ta zima dla innych to wszechświat równoległy
Kolejny ze szczebli i kamień węgielny zarazem
Pierwszym jest dla przeszłych drugim dla nienadeszłych
Ale gdy czas się dopełni będą jednym
I będą razem
Wehikuł czasu to pamięć