W ustach rośnie ślimak śliny śliski ślepy
W oczach tańczą błędne ognie iskry
Lepi się do rąk spoconych jeszcze ciepły strzęp
Nieludzkie mięso chyba ciężko stwierdzić
Krew ma jeden kolor wśród różnorodności skór i futer
Podobnie kość może stąd jakiś podskórny smutek
Bo idąc w głąb stara natura jednak jedna nas
Tym bardziej na zewnątrz potrzebna nam selekcja ras

Gdzie pogrzebany pies jest drugorzędny fakt
Na pierwszorzędnym zęby zacisnął wbrew śmierci
Taka zawziętość że przenika nawet groby złość
I wśród milczenia kości grzechocze niezgody kość
Zachłanność bywa bezinteresowna świat to dom
Człowiek to w magazynie Rosenthala mastodont
Wyobraźnia która chciała władzę kraść bogom
Superman nie to samolot nie to ptak dodo

Obgryzłem kości najadłem się jak zły
Nic już nie zmieszczę
Zabieram złoto i resztę twojej krwi
Przyjdę po więcej

W uszach dudnią bębny kopyt tętent
W nosie drażni siarki fetor proch i trotyl
Serce gubi rytm w przeciwieństwie do diabelskiej sprawności
Maszynowych księgowych rachujących kości
Łamie fortuny koło wciąż zatacza się historia
Pijany statek którym smętnie bawi się ironia
Jedyny symbol który łączy ludzi ponad cele
Czaszka za którą krzyżują się dwie piszczele
Piracka gospodarka trwa konkwista
Kapitał to kapitan zysk to misja
Z kości słoniowej wieże rosną budzą podziw
A skąd te kości? Kongo to obchodzi
Nie zyskać na tym? Kwadratura koła
Baranku Boży szepcąc stojąc w karakułach zobacz
Ich logika ma tę prostą postać
Róg w okrągłej czaszce śmiertelny błąd nosorożca

Obgryzłem kości najadłem się jak zły
Nic już nie zmieszczę
Zabieram złoto i resztę twojej krwi
Przyjdę po więcej