Aslen Urfalıyam dedi beg,
Şıh Ömer köyünden,
Meddar Halil'in sonuncusıyam,
Anamı tanımam bile,
Bacım anlatırdı
Bi uzun, bi uzun saçları varmış,
Beni doğururken ölmüş garip,
Çocukken hayvan otlatmağa gittiğimde,
Şimdi kaçağa giderken uğrar,
İki elham okurum başında,
Helallik isterim,
Verir mi vermez mi bilmem,
Malum, kötü iş kaçak.
Babamın lakabıdır Meddar,
Yani yok, yoksul demek bizim Urfa'da,
Mayına gitmiş sağ bacak,
Kolunu ise bir kaya dibinde yılan sokmuş,
Bi pusu günü,
Kesmişler ta omuzdan bismillah,
O haliyle anasız büyütmüş bizi,
Yok, beg, yok evlenmedi,
Sevmiş anamı, sevmiş ki öyle böyle değil,
Yine bi kaçağa giderken,
Sordum, baba, baba sen neye gelmezsin ki,
Yumdu gözlerini, sakal kaplamış yüzünü dikti,
Dağlar arasından henüz doğmakta olan güneşe,
Ey oğul dedi,
Siz ananızı orada gömülü bilirsiniz he,
Oysa ananız benim ta şuramda,
Aha ta yüregimde gömülü,
Şimdi babama ne desem beg,
Ne desem ki.
Derler ki kaçak kaderdir buraların,
Yok, beg inan yok, aslı cahillik,
Bi de alışkanlık,
Dedem askermiş, on dört yıl,
Balkanlardan tut, ta Galiçya, Bingazi, Trablusgarp,
Cepheden cepheye,
En son Çanakkale'de etmiş harp,
Mezarı bile yokmuş,
Babama ha bi de bu çok dokunur,
Döner yüzünü dağlara, sıkar tek kalan yumruğunu,
Ben şehit oğluyam ula,
Ben şehit oğluyam,
Bu sınırlara düşman girmesin diye can vermiş,
Bir şehit babanın oğluyam,
Şu yaptığım işe bak,
Ne kol kaldı ne bacak,
Şu Urfa ovası uzar gider beg,
Kerpiç evlerin,
Yaban otlar biter damlarında,
Yılanlar sarmaş dolaş kaya diplerinde,
Ne çok yılan hikâyesi anlatırdı nenem,
Gece indiğinde,
Gece sinsi, gece yılan başlı ejder,
Sevmek mi beg,
Sevmek yani, Kadir İnanır, Türkan Şoray gibi mi?
Yok, beg, yok
Buralarda Erol Taşlar kol gezer,
Adamı, ya Allahın belası bir yılan sokar,
Ya mayında kolun bacağın kopar,
Sevmeyi erteledik biz,
Rüyasında ölüm görenleriz,
Mayınlar patlar bir sevda uykusuna yatsak,
Hayallerimizin orta yerinden kurşun yeriz
Buraların sinemalarında seven kavuşmaz beg,
Dor at sevdik, it sevdik çomar,
Aha bi de silah,
Sıra gecesinde anlatmıştı Seyit Ağa,
Vakti zamanında hükümdarın biri,
İnsanları atarmış ataşa diri, diri
Ve anlatırdı uzun, uzun İbrahim Peygamberi
Yani derdi bu topraklardan
Nemrut da çıkmış İbrahim de,
Duam o ki derdi
Nemrutlar kurusun daha doğmadan ana rahminde,
Sonra hep bir ağızdan,
Urfa'nın etrafı dumanlı dağlar,
Ne güzel bir türküdür bilir misin beg,
Urfa güzeldir,
Urfa güzeldir beg urfalılar kadar
Zamansız zamanların çocuklarıyız biz beg,
Kaya diplerinde kaçak bekler,
Hayallerimizi kitleriz,
Emniyete alınmış tetikler gibiyiz,
Bi gelir aklımıza Nagehanlar bi gider,
Esmalar, Seherler,
Korkularımızın seherinde uyur,
Kör karanlığında gecelerin yola düşeriz,
İşte bundandır beg,
Şimdi bu mahpus damında akşamları uyku tutmaz beni,
Kaçaklarında gezinir dururum voltalarımın,
Aklımın firarlarındadır Nagehan,
Yanaşsam sınırlarına sevdanın,
Mayınlar patlar bir bir,
Gene mayınlar patlar beg

Aman yavrularım bekler benim yolumu
Amanın yavrularım bekler benim yolumu
Neden kırdın zalım da benim kolumu
Sen ne bilirsin ki benim halımı
Vurma zalım vurma ben bu yaradan ölmem
Yemin olsun bu hududa zalım bir daha gelmem
Ben öldüm temelli