Hatırlar mısın?
Evcilik oynardık çocukluğumuzda
Sen hep anne olurdun ben hep baba
Ve kâğıttan çocuklarımız olurdu
Birlikte başlamıştık ilkokula
Kırmızı kurdelen ne de çok yakışmıştı sana
Şişman bir öğretmenimiz vardı, aynı sıradaydık
3-A' ya giderken 4-B' den Ahmet'i dövmüştüm sana baktı diye
Sonra göğsümü gere gere dayak yemiştim öğretmenden
Korkmuştum, ağlamıştım

Hatırlar mısın?
Diplomalarımızı aldığımız gün
Mahallenin köşe başındaki Rasim amcanın pastanede muhallebi yemiştik
Ortaokulda aynı sınıfta ve aynı sıradaydık
Bitirme sınavlarında coğrafyadan kopya vermiştim sana
Ve sen öğretmen görür diye nasıl heyecanlanmış, bütün kalemlerini düşürmüştün o anda

Hatırlar mısın?
Liseye giderken, liseye giderken okullarımız ve sınıflarımız ayrılmıştı
Ders bitimlerinde, okul kapısının önünde takım elbisemle bekler olmuştum seni
Askere gideceğim gün, askere gideceğim gün beni uğurlayanların arasında sen de vardın
Otobüsün penceresinden gözlerim takılı kalmıştı gözlerine
Ağlıyordun ve benim de gözlerime bir yağmur yağıyordu sanki

Hatırlar mısın?
Teskeremi almama on beş gün kala nişanlandığını duymuştum
Üç ay sonra, tam üç ay sonra en son ben çıkmıştım nikâhında salondan
Kocanın kolundaydın göz göze gelmiştik
Utanmıştın, başını eğmiştin öne

Hatırlar mısın?
Şimdi, şimdi en küçük kızın geçiyor mavi kurdelesiyle dükkânımın önünden
Ve onu görünce benim küçük oğlan
Ne varsa düşürüyor elinden, ne varsa düşürüyor

Sen ilk göz ağrımdın sen canımda candın sen en çocuk yanımdın
Ben hiç unutmadım ben hiç unutmadım sen hiç hatırlar mısın?