Verse 1: (Aziz)

Düşlerimle boğulurum her gece
Bozuk bi duzenin olmazı bu hece
Istemem istemem ufak bir yara
Kaybolurum artık içinizde
Büyüdüm ben kaltim ayaga
Başlangıcın korku vede cesaret
Basladi doldurmaya
Karanlıktan gelen hisler sizle
Bense yolu aştım buralarda
Puslu günler geride kaldı
O o o ooooo
Kaldı hatrımızda sadece
Ben sen o biz siz onlar onlar yoklar yoklar yoklar
Gözümün gördüğü yer ve de dağın arkası dünyam
Korkuyu yenebilirim gelip her yanımı sarsan
Bugün başarısız olur yarın başarırım durmam
Güneş yüzümüze vursa bile sırtımızda rüzgar

Nakarat (×2)

Dümenimi yolda
Bugünümü sonra
Yarınımı korkak
Yaşayamam asla

Verse 2: (Diff)

Kimine daim
Kimine dair
Kimine ait
Kimine sabit
Kimine sahip
Kimine şahit oldu gözlerim
Yok denildi doğru bildiğim her ne varsa
Bugün göz çukurlarımda ölen başarılar
Armağandır soluksuzca yürüdüğüm bu yollara
Bilinmezlik her tarafta yarınlarda korkulan
Çelişkiyle yok yürünmez
Yahut her günümde son bilenle paylaşılan neydi baktım gurur ellerinde kaybolan
Tek düzeydi maceran
Aptal bi kahraman
Gökyüzünde kanatlar ve aklımdaki ihtişam
Belki silik duran kahkahamda parıldayan yıldızaydı yaşam
Umut kaybedilmiş
Her yönüyle yalan
İnanmam ben onlara
Öfkem her günümde zapdedilsin
Bikac kadeh yarar belki dostuma
Belki bikac kadeh yarar dostuma