Við brekkurætur litla lindin leitar upp að fylla kerið
á sér jöfnum hita heldur hennar mildi þessu veldur

Dúðuð er í dýjamosa
deigan, mjúkan, ferskan, grænan einangruð frá illum mætti
eitri, græðgi og sóðahætti

Ein og bláeygð fjalladís í hörkugaddi ekki frýs

Ljómar vatnið líknarandi lifandi er brunnur þessi
þegar einhvern þorstinn plagar þegar strembnir gerast dagar þar er svölun alltaf vís

Dúðuð er í dýjamosa
deigan, mjúkan, ferskan, grænan einangruð frá illum mætti
eitri, græðgi og sóðahætti

Ein og bláeygð fjalladís í hörkugaddi ekki frýs

Ljómar vatnið líknarandi lifandi er brunnur þessi
þegar einhvern þorstinn plagar þegar strembnir gerast dagar þar er svölun alltaf vís