Προσπαθούσα σ'όλα να'μαι εγώ εντάξει
Και να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη
Αντικείμενα δικά σου κι ό,τι άφησεσ εδώ
Σε μια κούτα ξεχασμένα από καιρό
Είχεσ φύγει δε με πείραξε θυμάμαι
Σου'χα πει δε σου αξίζω εγώ λυπάμαι
Μα εχθέσ αργά το βράδυ δίχωσ να το φανταστώ
Σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
Τον κρατούσεσ απ'το χέρι του γελούσεσ τρυφερά
Και σταμάτησε ο χρόνοσ ξαφνικά

Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια
Κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια
Είπα δε μπορεί όταν τ'ανοίξω
Αυτή η εικόνα θα χαθεί
Πίστευα σε είχα ξεπεράσει
Πρώτοσ πωσ εγώ σ'είχα ξεχάσει
Πόσο λάθοσ έκανα εσύ ήσουν η δυνατή

Είχα πείσει τώρα πια τον εαυτό μου
Ότι ήταν τελικά για το καλό μου
Κάθε μέρα που περνούσε σε τραβούσε μακριά
Κι εγώ έπεφτα στο ψέμα πιο βαθιά
Είχεσ γίνει μία ξένη εσύ για μένα
Δε μιλούσα για εσένα σε κανένα
Μα εχθέσ αργά το βράδυ δίχωσ να το φανταστώ
Σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
Τον κρατούσεσ απ'το χέρι του γελούσεσ τρυφερά
Και σταμάτησε ο χρόνοσ ξαφνικά

Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια
Κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια
Είπα δε μπορεί όταν τ'ανοίξω
Αυτή η εικόνα θα χαθεί
Πίστευα σε είχα ξεπεράσει
Πρώτοσ πωσ εγώ σ'είχα ξεχάσει
Πόσο λάθοσ έκανα εσύ ήσουν η δυνατή