Πώσ σου βαστάει η καρδιά
Να φύγεισ να μ’ αφήσεισ
Σκέψου δεν είμαι μοναχή
Είσαι πατέρασ με παιδί
Και πρέπει να το ζήσεισ

Δεν λαχταράσ το σπλάχνο σου
Που τόσο σ’ αγαπάει
Αν σε χάσει τι θα πω
Όταν θα με ρωτάει

Κείνη που σε ξεμυάλισε
Μια μέρα θα πληρώσει
Μπήκε στο σπίτι μια φορά
Και μου 'φερε την συμφορά
Τείχη θα παραδώσει

Δεν λαχταράσ το σπλάχνο σου
Που τόσο σ’ αγαπάει
Αν θα σε χάσει τι θα πω
Όταν θα με ρωτάει

Κι αν πήρεσ την απόφαση
Πάρε και την ψυχή μου
Στο λέω πωσ δε θα χαθώ
Όλα μου θα τα στερηθώ
Να ζήσω το παιδί μου

Δεν λαχταράσ το σπλάχνο σου
Που τόσο σ’ αγαπάει
Αν θα σε χάσει τι θα πω
Όταν θα με ρωτάει