De post, bracht me een brief
waarin jij aan me vroeg: laat me weer vrij zijn aub
t viel niet mee, het was een klap
terug naar wat ik vroeger deed
kon ik weer alleen op stap

zwaaien en zwieren tot laat in de kroeg
soms tot na vieren
vrouwen genoeg

want ik dacht dat het uit was
het is echt voorbij
is er nu echt geen weg terug voor jou en mij
want ik dacht dat het uit was
dat heb ik gedaan
je hoort niet meer bij me
nu zie jij me niet meer staan

zoals je ging, kwam jij weer terug
je zei: kmoest er even uit, want het ging me veel te vlug
maar dat jij nooit, nooit hebt gevoelt
dat ik jou verlaten zou, had ik echt niet zo bedoelt

een traan in je ogen
een hart vol van spijt
zo stonden we buiten
ja jij wilde me kwijt

want ik dacht dat het uit was
het is echt voorbij
is er nu echt geen weg terug voor jou en mij
want ik dacht dat het uit was
dat heb ik gedaan
je hoort niet meer bij me
nu zie jij me niet meer staan

ik zeg je heel eerlijk
jij was nummer 1
maar sinds een paar weken
ben ik niet meer alleen

ik ontmoette een meisje
met een hartje van goud
die me alles wil geven en veel van mij houd

want ik dacht dat het uit was
het is echt voorbij
is er nu echt geen weg terug voor jou en mij
want ik dacht dat het uit was
dat heb ik gedaan
je hoort niet meer bij me
nu zie jij me niet meer staan
je hoort niet meer bij me
nu zie jij me niet meer staan