Raz raz
Przechodzę proces czuje pismo nosem
Duszki wszechobecne dają znać o sobie
Adaś czas najwyższy na osobę którą jesteś
Nie tę którą stworzyłeś przez emocje w manifeście
Jeśli to wszystko jest iluzją to iluzja jest muzą
Wiem że nie na próżno żyje i choć przeklinam życie
Nigdy nie jest za późno by je kochać żywot wieść w dobrobycie
Patrzę z zachwytem co przechodzę tyle wzlotów i upadków
No do wniosku dochodzę że świat dualny jest po to
By nam uzmysłowić równowagę jaką mamy w sobie
Jaką magię skrywa teraz przesadzę lecz świat który znasz
Się nie umywa do tego jakim jest a jest jak chwila
Którą wspominasz gdy zapada cisza
Poczują jaką jest bo jest właściwa
Masz tak że gdy już wzejdziesz w niebo daleko
Nagle podupadasz nie wiedząc dlaczego
To cenną lekcją gdy poddajesz wątpliwości siebie
I co w tobie jest bo pokora odpowiedzią
Jest mi wstyd aż oczy mnie pieką
Chciałbym go wyznać czy mnie zrozumieją nie pytam
To nieistotne istotne czy sprzyja rozmowie szczerość
Czy szczerość ją obrzydza
Prawda boli lecz prawda nas wyzwoli jak mawiał włóczykij
„Nikt nie powiedział że przez dobre decyzje nie będziemy cierpiec"
Wyśpie się jak sobie pościele bo
Jestem strumieniem myśli każdym bodźcem w każdej chwili
Jak to pisze tak to widzę czyli
Przekładam z głowy wizje na rzeczywistośc a
Nie jedni się bili ze swymi myślami
Czuli się winni gdy zostali sami los drwił z nich
Malował świat niedoskonały parszywy
Jakby chciał by takimi się stali
To z nich nie czyni ludzi złych w oczach tyle dobra
Niech każdy by swój stan zły przetransferował w obraz dobra
Czujesz się winny a nie powinieneś
Powinieneś brać los w swoje ręce bo jest w nich
Mając taką wolę obraz zmienisz
Jeśli chcesz pomogę wydostać się z uwięzi
Zaprowadzę w świat pełen magii czym prędzej
Subtelniej odczuwasz gęstsze staje się powietrze
Po którym się porusza oddech oddycha przestrzeń przemawia spokojnie

Przed tobą długa droga ona się skraca
To widać po owocach jak i po stratach
Każdy następny dzień jest krótszy
Mama cię woła i tata chcieliby cię przytulić
Objąć ramionami niczym drzewo gałęziami swych przyjaciół
Gdy silny wiatr potrafi złamać drzewo na pół
Nie płacz z braku więzi trzymaj się gałęzi niczym dłoni
Ona pozwoli przetrwać chwile melancholii chwile melancholii
Chwile melancholii chwile melancholii chwile melancholii