ظلموه .. ظلمـوه .. القلب الخالي ظلمــوه
قابلوا .. شبكوه .. وارتاحوا لما شغلـوه
وعدوا .. يـزوروه .. ونهار ما افتكروا يهنــــوه
نسيوا .. وفاتـوه .. واتاريهم قبل ما ينسـوه
ظلموه .. ظلموه
طول عمري قلبي خالي ويخاف من الغــرام
من كل رمش جارح فى نظرة وابتســام
كانت العيون تقابله وتلمح بالكــلام
يهرب من قبل حتى ما يردلهم ســلام
لحد عنيه ما قابلوني .. نسيت روحي وتاه عقلـي
وطال الشوق وظلموني .. واتاري القلب هوّ اللـي
ظلموه .. ظلموه
جبت الطبيب يداوي سألني الجرح فيـن
قلت اسأل دق قلبي اللى زايد دقتيـن
سمع فى القلب حاجه وقال ده رمش عين
صاحبه رماه وناسي بقاله جمعتين
لحد عنيه ما قابلوني .. نسيت روحي وتاه عقلـي
وطال الشوق وظلموني .. واتاري القلب هوّ اللى
ظلموه .. ظلموه
انا اللى السحر دايما كنت اهرب من عينيه
وانا اللى قلبي عمره محدش جار عليـه
ازاي حبيتك انت وحبيتك انت ليـه
احتار القلب يسأل واحترت اقولّه ايـه
لحد عنيه ما قابلوني .. نسيت روحي وتاه عقلي
وطال الشوق وظلموني .. واتاري القلب هوّ اللى
ظلموه .. ظلموه