आंधळेपणा फिटे जिवंत होतसे दिठी रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे
आंधळेपणा फिटे जिवंत होतसे दिठी रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे

सूर्य चंद्र चांदण्या दूरदूर राहु दे
दिससी तू तसाच का तेज मला पाहु दे
नकोच आज लोकलाज घालु दे तुला मिठी रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे

देव देव याहुनी मजसी तूच थोर रे
उघडताच पापणी तूच रे समोर रे
कवेत घेई बावरेस हसव धरून हनुवटी रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे

पाहणे न पाहणे सारखेच यापुढे
पाहणे न पाहणे सारखेच यापुढे
वेड तेच या जगी तुझेच रूप आवडे
खरेच रत्न माणके तुझ्यापुढे न भोवती रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे
आंधळेपणा फिटे जिवंत होतसे दिठी रे
उजेड तूच दाविलास या जिवास शेवटी रे