ฉันกำลังพูดถึงนักเดินทางยามเที่ยงคืน
ทุกคนต้องไป
ฉันกำลังพูดถึงนักพนันยามเที่ยงคืน
คนที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน
ฉันถอนหายใจลงลมอย่างเศร้าใจ
ฟังแล้วคุณจะได้ยินเสียงคร่ำครวญของฉัน
ฉันกำลังพูดถึงนักพนันยามเที่ยงคืน
และทุกคนต้องไป
(ใช่ มาเลย)

พูดถึงนักพนันยามเที่ยงคืน
คนที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน
ฉันกำลังพูดถึงนักเดินทางยามเที่ยงคืน
คุณเห็นฉันกระโดดข้ามกำแพงสวนไหม
ฉันไม่เตือนคุณเลย
แต่งตัวในเสื้อคลุมแมวดำของฉัน
ฉันไม่เห็นแสงของเช้า
ฉันจะแบ่งเวลาเมื่อไก่ขัน

ฉันกำลังบอกเล่าเรื่องนักเดินทางยามเที่ยงคืน
ที่รัก มันไม่ใช่การแสดงร็อกแอนด์โรล
ฉันกำลังพูดถึงนักพนันยามเที่ยงคืน
และทุกคนต้องไป

โอ้ อย่าทำอย่างนั้น

คุณเคยได้ยินเรื่องบอสตันไหม
ที่รัก มันไม่ใช่เรื่องนั้น
พูดถึงยามเที่ยงคืน, แย่จริง!
คุณเห็นฉันกระโดดข้ามประตูห้องนอนไหม
ฉันถูกเรียกว่าผู้ข่มขืนแล้วหนี, ด้วยความโกรธ
หรือแค่มีดที่ลับคม, เดินเบาๆ
หรือแค่ยิงพวกเขาให้ตาย, นักเล่นกลสมอง
ทุกคนต้องไป
ถ้าคุณเคยเจอนักเดินทางยามเที่ยงคืน
และเขากำลังเดินย่องในห้องหินอ่อนของคุณ
และเขากระโจนเหมือนเสือดำที่ภูมิใจ
คุณควรจะบอกว่า ฉันบอกคุณแล้ว
ถ้าคุณฟังนักเดินทางยามเที่ยงคืน
เล่นมันเบาๆ เบาๆ ตามที่คุณไป
ฉันจะทุบกระจกหน้าต่างทั้งหมดของคุณ
เอากำปั้นของฉันทะลุประตูบันไดของคุณ
ฉันกำลังพูดถึงนักเดินทางยามเที่ยงคืน
คนที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน
ฉันกำลังพูดถึงนักเดินทางยามเที่ยงคืน
และคุณเห็นฉันกระโดดข้ามกำแพงสวนของคุณไหม
และถ้าคุณเคยจับนักเดินทางยามเที่ยงคืนได้
ขโมยคนรักของคุณจากใต้จมูกของคุณ
ไปเบาๆ กับความโกรธเย็นของคุณ
ฉันจะเอามีดแทงลงคอของคุณที่รัก และมันเจ็บ

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES