เอาสีหน้ากังวลนั้นออกไป
ฉันเป็นคนธรรมดา
พวกเขาไม่บอกอะไรฉันเลย
ดังนั้นฉันจึงต้องหาทุกอย่างที่ทำได้
มีไฟที่กำลังลุกไหม้
อยู่ข้างนอกประตูของฉัน
ฉันมองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกได้
และมันช่วยให้ฉันอบอุ่น
ดังนั้นฉัน
ฉันไม่สนใจ
ไม่, ฉัน
ฉันไม่สนใจ

ดูเหมือนว่าฉันรอมานานมาก
ยังไม่รู้ว่ารออะไร
ไม่มีประโยชน์ที่จะหนีไป
ฉันไม่กังวลอีกต่อไป
ฉันไม่สามารถออกไปหาคุณได้
ฉันไม่ชอบออกไปข้างนอก
พวกเขาสามารถปิดความรู้สึกของฉันได้
เหมือนกับที่พวกเขาปิดไฟ
แต่ฉัน
ฉันไม่สนใจ
ไม่, ฉัน
ฉันไม่สนใจ
โอ้, ฉัน
ฉันไม่สนใจ
ไม่, ฉัน
ฉันไม่สนใจ

ดังนั้นพาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน, โอ้ พระเจ้า
เพราะฉันเป็นนักโทษมาตลอดชีวิต
และฉันสามารถบอกคุณได้

เอาสีหน้ากังวลนั้นออกไป
ชีวิตของฉันธรรมดา
ทำงานเมื่อมีแสงแดด
และนอนเมื่อเป็นกลางคืน
ฉันไม่มีขอบฟ้าที่ไกล
ฉันไม่ขอพรจากดวงดาว
พวกเขาไม่คิดว่าฉันฟัง
โอ้, แต่ฉันรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร
และฉัน
ฉันไม่สนใจ
ไม่, ฉัน
ฉันไม่สนใจ
โอ้, ฉัน
ฉันไม่สนใจ
ไม่, ฉัน
ฉันไม่สนใจ

ดังนั้นพาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน, โอ้ พระเจ้า
เพราะฉันเป็นนักโทษมาตลอดชีวิต
และฉันสามารถบอกคุณได้

แต่ฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน
เพราะฉันจำไม่ได้
พาฉันกลับบ้าน

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES