ใครจะตะโกนเรียกชื่อเรา
เมื่อเราตายไปแล้ว?
เส้นทางที่เชื่อมดินและฟ้า
ฉันไปที่สองร้อย
เรากล่าวคำอำลา
และทิ้งรอยล้อไว้บนซีเมนต์
ฉันบีบทุกวินาที, มันคือ
สิ่งเล็กน้อยที่ฉันมี

เธอบอกให้ฉันจูบเธอ
จูบเธอช้าๆ
เหมือนโลกจะสิ้นสุด
และมันก็สิ้นสุด, จริงๆ
เธอบอกให้ฉันเงียบ
คำพูดถูกลมพัดพาไป
เธอบอกให้ฉันรอ
เหมือนฉันมีเวลามากมาย

บาร์พูดภาษามือ
ทำลายภาพลักษณ์สาธารณะของฉัน
สร้างความขัดแย้งเสมอ
เกลียดชังอย่างรุนแรง, แฟนคลับคลั่งไคล้
พวกเขาด่าฉันหวังให้ฉันเข้าร่วมเกมของพวกเขา
หวังว่าพวกเขาจะเห็นตัวเองเหมือนที่ฉันเห็น

ฉันไม่อายที่จะขอ
บุหรี่จากเธอเพื่อมวนกัญชา
ฉันอยากนั่งที่ขอบถนน
ดูว่ามันผ่านไปอย่างไร, เราออกจากโคลน
อย่าสับสน, ฉันรู้ว่าฉันมาจากไหน
ฉันรู้ว่ามันยากแค่ไหนที่จะหาเงินยูโร

ฉันสนุกกับช่วงเวลาที่มีความสุข
เพื่อเป็นเกียรติแก่ช่วงเวลาที่ยากลำบาก
เราสูบ Dry Sitf
ไม่มีอะไรเหมือนกับเกสร Kifi ของเธอ
ภูมิใจในรอยแผลเป็นของฉัน
จากทุกครั้งที่ฉันสะดุด
เพราะมันทำให้ฉันเป็นฉัน, สิ่งที่ฉันทำ
ฉันเรียนรู้และก้าวหน้า, ตอนนี้ให้พวกเขาวิเคราะห์ฉัน

ตัวเลขพูด, มาทำการประเมินกัน
พวกเขาบอกว่าตั้งแต่ปี 2011 ไม่มีใครตามเราทัน
ดังนั้นฉันอยากผ่อนคลาย, จูบเธอ
ใส่มันเข้าไปข้างใน, เข้าสู่ภวังค์
มองตาเสือของเธอ
สัมผัสผิวสีบรอนซ์นั้น
และลืมเมื่อวาน
มีเซ็กส์กับฉันโดยไม่มีความรัก, รักฉันทีหลัง
มันเป็นความสุข
การเผาไหม้ในไฟของเธอ
ฉันรู้สึกเหมือนฟีนิกซ์ถ้าเกิดใหม่
พร้อมที่จะชนะและแพ้
ใช่, ฉันเป็นผู้เล่น
เธอจะไม่ให้ฉันตามเกมของเธอได้อย่างไร?
ไปข้างหน้าเหมือนวัว
สง่างามแต่เป็นคนถนน
ทุกช่วงเวลาที่อยู่ข้างเธอ
เป็นเพชรที่เก็บไว้ในกล่องเครื่องประดับ
ฉันเปิดประตูสวรรค์ให้เธอ
ด้วยกุญแจ Bumping, เหมือนช่างทำกุญแจ
ฉันให้หัวใจเธอ
ตอนนี้ในอกฉันมีรู

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES