เราเริ่มเสียคนกันตั้งแต่เมื่อไหร่?
ถ้าเมื่อเราพบกัน โลกทั้งใบก็เกินพอ
เราเริ่มกลายเป็น "ไม่อยากเจอเธอ" ตั้งแต่เมื่อไหร่?
สิ่งที่เคยเป็น "ฉันรักเธอ"

ความเจ็บปวดมันเห็นได้ชัดบนใบหน้าเรา
ดวงตาของเธอพูดแม้ว่าเธอจะเงียบ
และฉันไม่เข้าใจว่าการบอกลาอาจเจ็บปวดได้
เหมือนการถูกแทง

เธอหวานเหมือนน้ำเค็ม
เป็นอัญมณีที่ไม่มีค่า
ซื่อสัตย์เหมือนสายตาของเธอ
เมื่อเธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

เธอร้องไห้ แต่หัวเราะออกมา
เธอลูบไล้ฉัน แต่ด้วยดาบของเธอ
เธอฆ่าฉันด้วยใบหน้าเดียวกัน
ที่เธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

จบการต่อสู้ ฉันไม่จ่ายค่าไถ่ให้เธอ
เธอชนะ ฉันแพ้ เราเสมอกัน
เพราะกับเธอฉันมีความสุขชั่วขณะหนึ่ง
แต่เธอเอาทุกอย่างไปในชั่วขณะหนึ่ง

ตั้งแต่เธอไม่อยู่ ฉันดื่มมากขึ้น
ฉันดีขึ้นโดยไม่มีเธอ หรือคนอื่นๆ พูดแบบนั้น
ตั้งแต่เธอไม่อยู่ ฉันสูบมากขึ้น
ฉันดีขึ้นโดยไม่มีเธอ

เธอหวานเหมือนน้ำเค็ม
เป็นอัญมณีที่ไม่มีค่า
ซื่อสัตย์เหมือนสายตาของเธอ
เมื่อเธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

เธอร้องไห้ แต่หัวเราะออกมา
เธอลูบไล้ฉัน แต่ด้วยดาบของเธอ
เธอฆ่าฉันด้วยใบหน้าเดียวกัน
ที่เธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

ทิ้งฉันแบบนี้ทำให้เธอเป็นอะไร?
ก่อนที่เธอจะเล็ง ฉันยอมแพ้แล้ว
เธอใช้ธงของฉันห่อฉันไว้
และไม่ให้หนีไปจากที่นี่

และตอนนี้ฉันไม่สามารถสาบานกับตัวเองได้
ในเกมของเธอ ฉันเป็นแค่การทิ้ง
และฉันไม่หยุดโทษตัวเอง
แม้ว่าความผิดจะมีชื่อของเธอ

ตั้งแต่เธอไม่อยู่ ฉันดื่มมากขึ้น
ฉันดีขึ้นโดยไม่มีเธอ หรือคนอื่นๆ พูดแบบนั้น
ตั้งแต่เธอไม่อยู่ ฉันสูบมากขึ้น
ฉันดีขึ้นโดยไม่มีเธอ

เธอหวานเหมือนน้ำเค็ม
เป็นอัญมณีที่ไม่มีค่า
ซื่อสัตย์เหมือนสายตาของเธอ
เมื่อเธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

เธอร้องไห้ แต่หัวเราะออกมา
เธอลูบไล้ฉัน แต่ด้วยดาบของเธอ
เธอฆ่าฉันด้วยใบหน้าเดียวกัน
ที่เธอบอกว่าเธอจะตายเพื่อฉัน

นา-นา-นา-นา, นา-นา-นา-นา
นา-นา-นา-นา, นา-นา-นา-นา-นา-นา
นา-นา-นา-นา, นา-นา-นา-นา
นา-นา-นา-นา, นา

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES