อูโอ้
มายา
โอ้-โอ้

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉันถามตัวเองและไม่รู้จะตอบยังไง
ฉันไม่เห็นช่วงเวลาที่มือของเธอ
ค่อยๆ ห่างจากมือของฉัน (โอ้-อูโอ้)
บางทีเธออาจพยายามเตือนฉันและฉันไม่เข้าใจ
ฉันโง่ที่ไม่รู้ตัว
สิ่งที่ทำให้เธอเจ็บปวด

และตอนนี้มันสายเกินไป
ที่จะบอกเธอว่าเธอคือคนเดียวในชีวิตของฉัน
ฉันตามหาเธอ แต่ไม่เจอ
เพราะเธอข้ามไปอีกฝั่งของทางเดิน

บอกฉันทีว่าฉันจะทำยังไงกับเรื่องราวของเราที่มีคืนมากมายร่วมกัน?
ทำไมเส้นแบ่งนี้ถึงแยกวันของเราออกจากกัน?
ฉันจะขอให้ความทรงจำลบรูปถ่ายของเธอได้ยังไง?
มันเจ็บเกินไปที่ยังเห็นเธอในความทรงจำของฉัน
ฉันยอมแพ้ตลอดไปและให้วันเวลาที่เธอเคยเป็นของฉันหลุดลอยไปจากชีวิตของฉัน
วันที่เธอเคยเป็นของฉัน, โอ้-โอ้
วันที่เธอเคยเป็นของฉัน (ของฉัน), อุ-อุ

ฉันค่อยๆ หลับตาและรู้สึกว่ายังเห็นได้
แสงในสายตาของเธอ
ที่ฉันขโมยมาในทางเดิน (โอ้-โอ้)
และมั่นใจในสิ่งที่ไม่มีอะไร ฉันเริ่มเชื่อ
ว่าฉันมีเธอแน่นอน
ว่านี่คือเรื่องของโชคชะตา, โอ้-โอ้

ฉันตามหาเธอ (ฉันตามหาเธอ)
ใช่, เธอรู้ดี
เพราะเธอข้ามไปอีกฝั่งของทางเดิน

บอกฉันทีว่าฉันจะทำยังไงกับเรื่องราวของเราที่มีคืนมากมายร่วมกัน?
ทำไมเส้นแบ่งนี้ถึงแยกวันของเราออกจากกัน?
ฉันจะขอให้ความทรงจำลบรูปถ่ายของเธอได้ยังไง?
มันเจ็บเกินไปที่ยังเห็นเธอในความทรงจำของฉัน
ฉันยอมแพ้ตลอดไปและให้วันเวลาที่เธอเคยเป็นของฉันหลุดลอยไปจากชีวิตของฉัน
วันที่เธอเคยเป็นของฉัน

ฉันจะทำยังไงเพื่อจะลืมเธอ? (ฉันจะทำยังไงเพื่อจะลืมเธอ?)
ถ้านี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการ
และฉันจะทำยังไงเพื่อหลอกตัวเองว่าฉันสามารถเริ่มต้นใหม่ได้?
ถ้าฉันตายเพื่อจะตื่นขึ้นมาและเห็นเธออีกครั้ง

บอกฉันทีว่าฉันจะทำยังไงกับเรื่องราวของเราที่มีคืนมากมายร่วมกัน?
ทำไมเส้นแบ่งนี้ถึงแยกวันของเราออกจากกัน?
ฉันจะขอให้ความทรงจำลบรูปถ่ายของเธอได้ยังไง?
มันเจ็บเกินไปที่ยังเห็นเธอในความทรงจำของฉัน
ฉันยอมแพ้ตลอดไปและให้วันเวลาที่เธอเคยเป็นของฉันหลุดลอยไปจากชีวิตของฉัน
วันที่เธอเคยเป็นของฉัน

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES