ฉันไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน
อาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้
ชีวิตของฉันตามแสงอาทิตย์
บนขอบฟ้าของถนนสายนี้
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าฉันเป็นใคร
กับความขาดแคลนความรักนี้
เพราะไม่มีความรักที่ยิ่งใหญ่
ฉันได้เรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว
มาด้วยกันเถอะ มา

และที่ที่ลมพาฉันไป
ฉันจะเปิดใจของฉัน
อาจจะเป็นว่าในทางเดิน
ในทางลัด ในรอยยิ้ม
เกิดความรักขึ้น
ฉันอยากเห็นว่าใครรู้บ้าง, เฉพาะคนที่เป็นราก, ไปเลย

และฉันจะพบ
ในสัมผัสของโชคชะตา
แสงสว่างของสายตา
ไม่กลัวที่จะรัก
ฉันจะไม่หยุด
ที่จะเป็นนักฝัน
เพราะฉันรู้ว่าฉันจะพบ
ในส่วนลึกของความฝันของฉัน
เฉพาะคนที่เป็นรากร้อง
ความรักที่ยิ่งใหญ่ของฉัน

คุณบอกว่าไม่จำเป็น
ที่จะฝันมากขนาดนั้น
ที่ฉันทำ
มากเกินไป
เพื่อคุณ, และสิ่งที่
บอกว่าไม่จำเป็น
ทุกครั้งที่ฉันร้องเพลง
เพลงหนึ่ง
มากขึ้น
เพื่อคุณ
แต่มันต้องเป็นแบบนี้
เพื่อให้เป็นจากใจ
อย่าพูดว่าไม่จำเป็น
อา, รา, ราาา
มันต้องเป็นแบบนี้
หัวใจของฉันเป็นของคุณ
อย่าพูดว่าไม่จำเป็น
อา, อา, อา
ฉีกไปเถอะ ฉันจะเย็บ

ฉันไม่เคยเรียนรู้ที่จะบอกลา
ไม่รู้ว่าฉันจะชินหรือเปล่า
มองตาคุณแบบนี้
รู้ว่าจะอยู่ในตาของฉัน
รอยของสายตานี้
ฉันไม่มีอะไรจะพูด
เพียงความเงียบจะพูดแทนฉัน
ฉันรู้วิธีเก็บความเจ็บปวดของฉัน
และแม้จะมีความรักมากมาย
มันจะดีกว่า, ตอนนี้ฉันอยากฟังพวกคุณ
ใครเป็นราก, ไปเลย

ฉันไม่เคยเรียนรู้ที่จะบอกลา
แต่ฉันต้องยอมรับ
ว่าความรักมาและไป
เป็นนกในฤดูร้อน
ถ้าคุณต้องจากฉันไป
ขอให้มีความสุข
ฉันไม่เคยเรียนรู้ที่จะบอกลา
แต่ฉันปล่อยให้คุณไป
โดยไม่มีน้ำตาในสายตา
ถ้าการบอกลาทำให้ฉันเจ็บ
ฤดูหนาวจะผ่านไป
และลบรอยแผลเป็น
รถไฟดี, นี่มันอะไร, ใช่

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES